Pierwszą linią kolejową przechodzącą przez obszar Mikulczyc była linia Opole - Strzelce O. - Pyskowice - Biskupice - Chebzie. Odcinek trasy z Pyskowic do Biskupic oddano 19 lutego 1880 roku. Władze gminy od samego początku domagały się otwarcia w miejscowości stacji kolejowej. Niestety władze kolejowe wielokrotnie odmawiały. Decyzję o uruchomieniu w Mikulczycach przystanku osobowego podjęto dopiero 1905 roku. Stacja stanęła po północnej stronie torów na dzisiejszym przejeździe kolejowym przy ulicy Brygadzistów / Ofiar Katynia. Otwarcie przystanku nastąpiło 15 lutego 1906 roku. Początkowo składała się na niego parterowa poczekalnia oraz dwa perony. W 1910 roku dobudowano po wschodniej stronie większy budynek. Stary służył odtąd pasażerom I i II klasy a nowy III i IV. Przez Mikulczyce przejeżdżało w ten czas ponad sto pociągów dziennie (osobowych, towarowych, piaskowych i kopalnianych).
W latach '20 postanowiono postawić w Mikulczycach dworzec z prawdziwego zdarzenia. Plany pokrywały się z budową nowej linii kolejowej Mikulczyce - Brynek. Nowy dworzec zaprojektował Wilhelm Grossart z Opola (projektant dworców w Gliwicach i Bytomiu). Budynek posiadał trzy kondygnacje, poddasze oraz czterospadowy dach kryty dachówką. Niższe partie budowli wykończone były cegłą klinkierową, wyższe natomiast pokrywał tynk. Dworzec składał się z dwóch części; wyższa z osobą klatką schodową przeznaczona była na mieszkania służbowe, natomiast niższa, parterowa, mieściła poczekalnię wraz z kasami, ubikacjami i restauracją. Z poczekalni wychodziły dwa tunele prowadzące na perony. Ruch na nowej linii otwarto 07.09. 1927 roku.
Ruch sterowany był z dwóch nastawni położonych na północ od torów; wschodniej i zachodniej. Stacja, jako że była węzłową, posiadała kilkanaście torów - w tym tor kolei piaskowej - oraz dwa perony. Jej znaczenie w okolicy nie było małe. W bezpośredniej bliskości dworca mieściła się pętla tramwajowa oraz przystanek autobusowy, co bez wątpienia ożywiało ruch osobowy na stacji. W okresie wojennym niedaleko poczekalni wybudowano schron przeciwlotniczy, poprawiając tym samym bezpieczeństwo podróżujących. Działania wojenne szczęśliwie ominęły dworzec. Stację przejęły Polskie Koleje Państwowe wykorzystując jej infrastrukturę aż do końca lat '90. Po rozebraniu trakcji opustoszałe budynki zaczęły popadać w ruinę. W 2010 roku wyburzono poczekalnię, a pozostawiony trzykondygnacyjny pustostan do dziś oczekuje na inwestora.
_____________________________________________
Kroniki Miasta Zabrza, nr 3, 2011
www.zabrze.aplus.pl
 |
| Pierwsza mikulczycka stacja - przejazd kolejowy przy dzisiejszej ul. Brygadzistów / Ofiar Katynia |
W latach '20 postanowiono postawić w Mikulczycach dworzec z prawdziwego zdarzenia. Plany pokrywały się z budową nowej linii kolejowej Mikulczyce - Brynek. Nowy dworzec zaprojektował Wilhelm Grossart z Opola (projektant dworców w Gliwicach i Bytomiu). Budynek posiadał trzy kondygnacje, poddasze oraz czterospadowy dach kryty dachówką. Niższe partie budowli wykończone były cegłą klinkierową, wyższe natomiast pokrywał tynk. Dworzec składał się z dwóch części; wyższa z osobą klatką schodową przeznaczona była na mieszkania służbowe, natomiast niższa, parterowa, mieściła poczekalnię wraz z kasami, ubikacjami i restauracją. Z poczekalni wychodziły dwa tunele prowadzące na perony. Ruch na nowej linii otwarto 07.09. 1927 roku.
 |
| Dworzec przy ulicy Zwrotniczej |
Ruch sterowany był z dwóch nastawni położonych na północ od torów; wschodniej i zachodniej. Stacja, jako że była węzłową, posiadała kilkanaście torów - w tym tor kolei piaskowej - oraz dwa perony. Jej znaczenie w okolicy nie było małe. W bezpośredniej bliskości dworca mieściła się pętla tramwajowa oraz przystanek autobusowy, co bez wątpienia ożywiało ruch osobowy na stacji. W okresie wojennym niedaleko poczekalni wybudowano schron przeciwlotniczy, poprawiając tym samym bezpieczeństwo podróżujących. Działania wojenne szczęśliwie ominęły dworzec. Stację przejęły Polskie Koleje Państwowe wykorzystując jej infrastrukturę aż do końca lat '90. Po rozebraniu trakcji opustoszałe budynki zaczęły popadać w ruinę. W 2010 roku wyburzono poczekalnię, a pozostawiony trzykondygnacyjny pustostan do dziś oczekuje na inwestora.
_____________________________________________
Kroniki Miasta Zabrza, nr 3, 2011
www.zabrze.aplus.pl
